Uitgaan & Cultuur
Omzien naar de toekomst
DENEKAMP - Omzien naar de toekomst... de naam van het beeld bij de voormalige synagoge in de Vledderstraat. Maar wat betekent dat nu eigenlijk ‘Omzien naar de toekomst’? Is dat niet vreemd? Omzien is ‘achteromkijken’ maar ook ‘zorgen vóór’ en daarmee hebben we twee belangrijke zaken te pakken. Omzien naar de toekomst is dus eigenlijk er voor zorgen dat we een toekomst hebben. In deze tijd is dat zeker van groot belang. Om te kunnen zorgen voor die toekomst moeten we oog hebben voor het verleden. Wat is er gebeurd en hoe kunnen we dat in de toekomst voorkomen? En dat betekent ook dat we herdenken en daarmee terugkijken.
Afgelopen donderdag gebeurde dat tijdens de jaarlijkse herdenking van de deporatie van de Denekamper Joden. Een klein groepje mensen, de meesten van hen zijn er jaarlijks bij, stond omringd door romantisch licht bij het monument van de ‘Zwevende Steen’ om te luisteren naar Wouter Oortman van de werkgroep Herdenken, en naar Bryan Perik die het door zijn klasgenootjes gemaakte gedicht voordroeg, gevolgd door Jik Nihom die zowel het Jiskor alsook het Kaddisj uitsprak. Het Jiskor is het gebed voor de Holocaustslachtoffers; een gebed waarin de namen van de vernietigingskampen worden genoemd. Het Kaddisj der treurenden is onder andere een uiting van blijvend vertrouwen in de toekomst. Degenen die Kaddisj zeggen, stellen als het ware dat doorgaan met het leven zinvol is
Aloude woorden in het Hebreeuws, die klonken in de stilte van deze avond.
Woorden die de aanwezigen extra deed beseffen waarom men er stond. Vernietiging van mensen, zoals ook nu nog steeds gebeurt, heel dichtbij zelfs in Oekraïne.
Namens de werkgroep Herdenken werd door Carla Severijn samen met Jik Nihom een bloemstuk gelegd. De stilte werd gevolgd door het geluid van de klokken van de aloude St. Nicolaastoren die we al zo vaak bij de dood hebben gehoord.
Na de bijeenkomst bij het monument werd het programma voorgezet in gebouw Irene.
Er was een indrukwekkende lezing van Jik Nihom, die de aanwezigen meenam in een stuk Joodse geschiedenis waaronder die van zijn familie. Deze maakte de avond samen met de prachtige, eveneens op indrukwekkende wijze vertolkte muziek; het thema uit Schindlers List door Nicole Morsink (dwarsfluit) en Yerusalaïm door Angelin Morsink (zang) en begeleiding door Denis Wolkorte (piano) tot een respectvolle herdenking. Bij het horen van het muziekstuk uit Schindlers List komen ook de beelden op het netvlies. De beelden van de Holocaust. Het Yerusalaïm echter, aan het einde van de film gezongen door de overlevenden en de acteurs, biedt ons ook hoop. ‘Yerusalaïm, stad van vrede’. Hoop op een vredevolle toekomst. Dat is wat we wensen. En daarom zullen we moeten blijven herdenken, telkens weer. Want slechts als we onze ogen gericht houden op het verleden kunnen we leren voor de toekomst: omzien naar de toekomst.
Angelin Morsink,
Werkgroep Herdenken
