Belangstellenden uit heel Twente genieten van indrukwekkende jubileumconcerten

DENEKAMP
Twee keer een uitverkochte kloosterkapel met in totaal bijna 500 belangstellenden uit heel Twente; het kon niet op, op deze bijzondere septemberavond. De eerste bezoekers meldden zich anderhalf uur van tevoren al. Iedereen die er bij was zal het concert niet gauw vergeten. Dat geldt voor het publiek maar zeker ook voor de uitvoerenden. Dat waren het Sweelinck Koperkwintet, het Twents kamerkoor Mardi le Vingt, de vijf Indonesische zusters voor deze gelegenheid aangevuld met zeven andere zusters uit Indonesië en organist Jos Beunders.

Het jubileumconcert was aangekondigd als een soort van muzikale reis door de 150-jarige geschiedenis van het klooster. Een ontmoeting ook van twee culturen: van Oost en West. Maar het moest vooral een beleving worden van de missie van de Zusters Franciscanessen in de afgelopen 150 jaar. En dat werd het. Een bijzondere samensmelting van verschillende disciplines.

Uit het hart
Het concert was een boeiend en afwisselend samenspel van koor, kwintet en de organist die voortdurend pendelde tussen het orgel in de kapel en op de koorzolder. Het werd inderdaad een ontmoeting van culturen. De Indonesische zusters in wisselende gewaden, met hun prachtige stemmen zongen in het Nederlands en in het Indonesisch. Het kwam allemaal recht uit hun harten.

Mardi le Vingt was ouderwets op dreef onder leiding van Yvo Boytchef. Naast hun hoge niveau viel vooral het duidelijk zichtbare plezier op waarmee zij dit concert mede vorm gaven. De zes muzikanten van het Sweelinck Koperkwintet tilden het geheel op naar een ongekend niveau. Hun enthousiasme maakte veel los bij de andere uitvoerenden en het publiek.

Zuster Augustin
Eén van de hoogtepunten was zonder twijfel  het eerbetoon van de twaalf Indonesische zusters aan hun overleden medezuster Augustin. Zij was één van de vier zusters die in 2000 vanuit Indonesië naar Denekamp kwamen om het klooster te gaan afbouwen. Ruim 24 jaar werkte zuster Agustin ‘met hart en ziel’ aan haar missie, zoals zuster Christella het verwoordde, tot zij vorig jaar ziek werd. Haar laatste wens was terug te gaan naar Indonesië, daar overleed Agustin in mei van dit jaar op 67-jarige leeftijd.

Ontroering
Op het altaar in de kapel stond haar foto en daar rond om heen stonden de twaalf Indonesische medezusters met een brandende kaars; en zij zongen in het Indonesisch ‘In het gebed van mijn moeder werd mijn naam genoemd’. Het was een kippenvelmoment; menigeen was ontroerd en niet in het minst de zusters zelf. Na een indrukwekkende samenzang van The Old Hundredth Psalm was er een ovationeel en staand applaus. Voor het Koperkwintet alle reden voor een toegift waarbij letterlijk alles uit de kast werd gehaald. In hogere sferen gingen de bezoekers naar huis.

Buiten wachtten nog eens 250 bezoekers voor het volgende concert. Zij werden door het Koperkwintet getrakteerd op een spontaan muzikaal welkom vanaf het balkon van het balkon van de havezathe waar het 150 jaar geleden allemaal begon. Het spektakel tekent de sfeer rond het ‘nieuwe’ klooster van Denekamp. Daarmee was de toon gezet voor het tweede evenzeer geslaagde concert.

Optimisme
Het kloosterjubileum wordt op vrijdag 21 november officieel gevierd. Met de geslaagde jubileumconcerten in haar achterhoofd zal dat voor zuster Inge extra feestelijk zijn. In de wetenschap dat er 25 jaar geleden een goede zet is gedaan door Indonesische zusters naar Denekamp te laten komen. Niet meer om het klooster af te bouwen zoals aanvankelijk de bedoeling was. Gaandeweg maakten de Indonesische zusters er hun nieuwe missie van om het klooster in Denekamp nieuw elan en een nieuw leven te geven en te laten voortbestaan, zij het in een aan deze tijd aangepaste vorm en functie. Het klooster is omgebouwd tot een centrum van geloof, spiritualiteit en ontmoeting. Het jubileum wordt straks gevierd in een sfeer van hoop, vertrouwen en optimisme voor de toekomst. En daar kan iedereen alleen maar blij mee zijn; de Indonesische zusters en zuster Inge niet in het minst.

De foto's zijn gemaakt door Caspar Kouijzer.