Echtpaar Blokhuis-Nijhuis viert diamanten huwelijk

De wieg van Johan stond op 8 oktober 1940 in Enschede. Al vroeg was er een tragedie waar Johan zich gelukkig niets meer van herinnert. In de oorlog kwamen zijn ouders om bij het bombardement op Enschede. Johan had twee zussen en alle drie kinderen kwamen ergens anders terecht. Johans eerste herinnering is een fijne. “Als jongetje kwam ik bij een boerderijtje aan de Veldzijdeweg, wat nu de Wiefferweg is, in Deurningen. Er lag een enorm pak sneeuw. Daar werd ik aangenomen door Herman en Tonia Blokhuis. Johan bleef enig kind van het echtpaar. Hoewel hij altijd al ‘een Blokhuis’ was, kreeg hij op zijn achttiende officieel hun achternaam. Johan beleefde er een gelukkige jeugd en ging, na de lagere school in Deurningen en ambachtsschool in Oldenzaal, de bouw in als timmerman. De eerste twee jaar ging hij ook nog naar de avondschool en ’s ochtends molk hij regelmatig eerst de koeien.  “In ber”, antwoordt Ria met haar kenmerkende humor op de vraag waar ze geboren is. Na de lach vertelt ze dat ze op 2 februari 1944 geboren is in Losser. De familie Nijhuis, bijgenaamd ‘Haanakker’, bestond uit vijf zussen en een broer, waarvan Ria de derde was. Toen zij nog jong was, verhuisde het gezin naar de Haerbroek-buurt in Oldenzaal. Zowel in Losser als in Oldenzaal had Ria een goede jeugd. Na de lagere school en huishoudschool ging ze in betrekking bij verschillende mensen in Oldenzaal, waaronder staal- en raamfabriek Ottenhof, waar haar vader werkte. 

Aardappels schillen voor de bruiloft 

In Oldenzaal ontmoette Ria haar toekomstige man tijdens een dansavond bij Kothman. De vonk sloeg over waarna Johan regelmatig op zijn Zündapp richting Oldenzaal kwam.  “En als het glad was, kwam hij  lopend, zodat we elkaar konden zien” Na vijf jaar verkering stapte het stel in het huwelijksbootje. Op 15 december 1965 op het stadhuis in Oldenzaal en op 6 mei 1966 in de Sint-Antoniuskerk. Van daaruit ging het hele gezelschap naar Kothman voor de bruiloft. 

“Het was een  ouderwets grote bruiloft waarbij wij zelf de aardappels schilden en ik een grote pan soep kookte.  Zo ging dat toen”

Naast Johans ouders op het erf hadden Johan en Ria een nieuw huis gebouwd waar ze na hun huwelijk introkken. Met Ben en Anita verwelkomden ze er twee kinderen. Inmiddels zijn er ook vier kleinkinderen en vier achterkleinkinderen. Later ging Johan op zoek naar zijn zussen. De oudste zus was overleden, maar de jongste zus werd gevonden. Het contact met ‘tante Beppie’ is tot haar overlijden goed geweest.. 

‘Maar die is voor ons’

Na tien jaar als timmerman voor Segerink in Oldenzaal en Lansink in Deurningen te hebben gewerkt, maakte Johan een carrièreswitch. Johan: “Mijn oom ging met pensioen en zei dat het een mooi baantje was dat ik kon overnemen. Maar hij was  bij de IJsselcentrale. Uiteindelijk heb ik het gedaan en heb ik alles geleerd en mij het electro vak eigen gemaakt. Ik begon bij IJsselcentrale op het Stift in Weerselo en eindigde op kantoor in Hengelo.” Tot tweeënhalf jaar geleden woonden Johan en Ria nog met veel plezier buitenaf waar zij altijd druk waren met het vee en hun grote tuin. Ook gingen ze samen graag fietsen en op vakantie. Met de groepsreizen van Ter Beek hebben ze heel wat van de wereld gezien. Het echtpaar is blij met het seniorenappartement waarin ze nu wonen. “Bij het zien van de tekening zeiden we direct ‘maar die is voor ons’.  Alles is gelijkvloers, en als we feest hebben kunnen we zo naar de overkant. Gisteravond hebben we ons feest ook met de kinderen en kleinkinderen gevierd bij Pelle’s”, besluit Ria tevreden.