Van Texel tot Groningen; deelnemers aan Springendalloop komen uit het hele land

In totaal ruim 650 hardlopers en wandelaars verschenen zaterdagmiddag aan de start bij Hoeve Springendal. En of het zo moest zijn; waar het de voorafgaande 24 uur vrijwel onophoudelijk had geregend, was het droog. En dat was een opsteker voor de organisatie en zeker ook voor de deelnemers. Die gingen daardoor met een goed gemoed van start. Niet eens zozeer voor de meesten om een snelle tijd te lopen maar vooral om te genieten. Dat gebeurde dan ook volop. Dat enkele stukken door de regenval wat glibberig waren, mocht de pret niet drukken. “Dat hoort er gewoon bij”, vertelde een deelneemster uit Amsterdam nadat ze was gefinisht.

Volgend jaar weer

Zij was niet de enige die van ver was gekomen om aan de Springendalloop mee te doen. Opmerkelijk was dat het deelnemersveld afkomstig was uit het hele land. Zoals de vijftien in het groen gestoken leden van de loopgroep gRUNN uit de stad Groningen. “We brengen elk jaar begin november een weekeinde door in Ootmarsum en omgeving”, vertelde een van hen. “Vaak is er dan kermis. Iemand zei tegen ons om een week later te komen; dan konden we ook meedoen aan de Springendalloop. En dat hebben we dit jaar dus gedaan. Eén ding weten we zeker: volgend jaar zijn we weer van de partij bij de Springendalloop. Om te lopen, voor de prachtige natuur maar zeker ook voor de gezelligheid achteraf.”  En daar waren alle Groningers het helemaal mee eens.

Bockbier 

Een soortgelijk verhaal kon worden opgetekend uit de monden van drie lopers uit het dorpje Oosterend op Texel. De eilandbewoners vielen met de neus in de boter. “Op Texel is het mooi”, klonk het, “maar hier is het minstens zo prachtig. We hebben schapenweiden gezien en prachtige bossen. En het bockbier smaakt heerlijk, proost.” 

Eerbetoon

En zo had iedereen zijn of haar eigen verhaal bij de Springendalloop. Zoals de zussen Renate en Marion Bruns uit Lattrop die voor het eerst meewandeleden. Dat deden ze ter nagedachtenis aan hun broer Wim Bruns. Meer dan dertig jaar was hij een enthousiast lid van de OLC; als hardloper was hij een voorbeeld voor velen. Maar eind vorig jaar overleed hij plotseling. Niet alleen Renate en Marion deden mee maar dat deden ook de twee zoons van Wim, Job en Cas, en nog enkele andere familielede: Dirk, Martijn en Daniëlle. Het eerbetoon gaf een bijzonder tintje aan de Springendalloop. “Volgend jaar zijn wij weer van de partij. Lopen in de geest van ons Wim; dat zou hij vast mooi hebben gevonden.”

Taart

Een heerlijke verrassing was er na de finish ook in de vorm van een stuk taart. De leden van de organiserende Ootmarsumse Lopers Club (OLC) hadden met z’n allen liefst 70 taarten gebakken voor de deelnemers. De keuze was reuze en voor menigeen was dat best moeilijk. Ook in en rond de feesttent was het goed toeven. Er waren houtvuren waaraan de liefhebbers zich konden warmen en in de tent werden heel wat mooie verhalen opgedist en ervaringen uitgewisseld onder het genot van een drankje en een hapje. En dat is in feite ook het kenmerk van de Springendalloop: sportiviteit en gezelligheid hand in hand. 

Genieten

Voor de deelnemers was het dit jaar extra genieten omdat voor alle afstanden (5, 10 en 15 kilometer) nieuwe routes waren uitgezet. Velen kwamen op plekken waar ze nog niet eerder waren geweest. Dat zorgde voor lovende reacties. “En daar zijn we natuurlijk erg blij mee”, aldus hoofd route-uitzetter Frans Wilbers. “Dat is ook wat wij beogen. De lopers hoeven hier niet op de tijd te letten, we willen vooral dat ze genieten.” 

Foto’s: Caspar Kouijzer, Paul  Eertman en Daniel Visscher.