Echtpaar Niehoff-Oude Vrielink zestig jaar getrouwd

Zondagskinderen

Jan Niehoff werd geboren op zondag 22 augustus 1937 en Annie Oude Vrielink op zondag 17 oktober in hetzelfde jaar. “We zijn beide zondagskinderen.”

Jan werd als zoon van Hendrik en Rika Niehoff geboren op de manege in Lattrop. Daar groeide hij op in een gezin met drie jongens en drie meisjes, waarvan hij zelf de op een na jongste was. Nadat Jan zijn scholen had afgerond ging hij eerst aan de slag bij Gelderman. Vervolgens is hij als chauffeur in de wegenbouw gaan werken voor het huidige TWW, Twentse Weg- en Waterbouw. Dat deed hij tot zijn 57e waarna hij in de vut kon. “Ik heb altijd met veel plezier gewerkt, maar het waren wel lange dagen. Soms was er een week dat ik de kinderen niet zag, dat was wel zwaar”, aldus Jan.

Annie Niehoff-Oude Vrielink werd geboren in Nutter als dochter van Albertus ‘Bets’ en Marie Oude Vrielink. Het gezin waarin Annie opgroeide telde maar liefst zestien kinderen, waarvan Annie de derde was. “We woonden in een mooi dal in Nutter. Maar vader had een huurboerderij, dat wilde hij niet meer. Dus begon hij voor zichzelf en zijn we, toen ik 4,5 jaar oud was, verhuisd naar Oud Ootmarsum. Dat was allemaal in de crisistijd van de oorlog. Er was niets, ze hadden niets en konden ook niets kopen. Ik weet nog dat vliegtuigen met ‘onmeunig’ geweld binnenkwamen. Er was paniek bij de ouders. Zo jong als ik nog was, dat heb ik goed beseft. Het was een zwaar begin. We hadden zeven hectare grond gekocht, daarvan moesten we grond ontginnen en er een boerderij op zetten. In het begin hoorden we er ook nog niet bij in de Postelhoek. Het was heel anders dan Nutter, we snapten er niets van. We hebben ons er tussen moeten ‘vechten’, maar dat is helemaal goed gekomen. Als kind heb ik altijd al mee moeten helpen op de boerderij. Later ging ik naar de ‘Nonnenschool’ in Ootmarsum, daar ben ik altijd heel graag heengegaan. Na school ben ik de confectie ingegaan”, aldus Annie.

“De meesten van de zestien leven nog altijd. Toen Annie’s broer Jan tot priester werd gewijd heeft Annie dertien jurken gemaakt, voor alle zussen en andere familieleden werd een jurk genaaid”, vult een trotse Jan aan.

Donkere dansvloer 

Het echtpaar ontmoette elkaar tijdens het Ruitersfeest in Tilligte. “Daarna hebben we elkaar nog eens ontmoet bij de Rozenstruik in Ootmarsum. Het was toen wel heel donker. Annie was met haar zus en ze hadden dezelfde kleren aan, toen dacht ik nog ‘welke heb ik nu thuisgebracht’”, lacht Jan. “Het bijzondere aan dit verhaal is dat dit appartement hier toen de grote dansvloer van de Rozenstruik was. Toen we in het appartement kwamen zei ik ‘hier is het begonnen met Annie en hopelijk kunnen we hier ook eindigen’. We kennen elkaar nu 66,5 jaar. We hebben zes jaar verkering gehad, maar kwamen al heel snel bij elkaar over de vloer. Het contact met de families was altijd goed, we zijn meerdere jaren met Annie’s ouders samen op vakantie geweest.”

Dan vertelt Annie over haar eerste cadeautje: “Kinderverjaardagen waren er vroeger niet, ik kreeg mijn allereerste cadeautje van Jan. Op mijn verjaardag, ik wist niet wat me overkwam.”

Het echtpaar vertelt verder over hun bruiloft: “Op 2 mei zijn we toen getrouwd voor de gemeente in Denekamp met onze oude lui en getuigen. Daarna gingen we naar Wintels voor een borrel. Zelf houden we 29 mei aan, toen zijn we getrouwd voor de kerk in Ootmarsum. Het was na de strenge winter van ’63. Maandenlang lag er een pak sneeuw. Op onze trouwdag was het overdag de eerste mooie warme dag. Na het huwelijk in de Simon & Judaskerk gingen we naar Pikkemaat. Daar vierden we het met familie, noabers, etc. zoals toen gebruikelijk was.”

Lot uit de loterij

Na het trouwen bouwde naamgenoot Niehoff, van het aannemersbedrijf uit Lattrop, het huis van het echtpaar aan de Profietstraat. Jan en Annie kregen daar drie zoons en hebben inmiddels vijf kleinkinderen. “We hebben daar mooie tijden gehad. Mooie tijden waren ook het fietsen en de vakanties met de kinderen. Fietsen is onze hobby, dat hebben we overal in Nederland gedaan. Altijd gingen de fietsen mee achterop de auto. Nu doen we dat alleen nog een beetje in de buurt. Annie maakte ook altijd kleding voor de kinderen. Naaien, breien, haken etc. is haar hobby, dat doet ze nu ’s avonds nog steeds vaak. Daarnaast leest en puzzelt ze veel op haar iPad. Na de vut heeft Jan nog 25 jaar maaltijden vervoerd voor ‘Tafeltje Dekje’. Sinds die tijd is hij ook vrijwilliger bij het openluchtmuseum. Nog steeds knapt hij af en toe oude machines op. Mindere momenten waren er ook, met name toen hun geliefde schoonzoon Clemens Cornielje vorig jaar is overleden. Het echtpaar vertelt dat ze het daar allemaal heel moeilijk mee hebben gehad.

“Ook Jan heeft wat gezondheidstegenslag gehad. Hij is hartpatiënt, maar loopt er nog steeds. Ik ben toen naar de bieb gegaan om te kijken wat voor hem het beste was qua voeding etc. Je moet goed voor elkaar zorgen. Toen ik mijn schouder had gebroken heeft Jan ook goed voor mij gezorgd”, aldus Annie. Jan knikt instemmend: “We hebben altijd in ons eigen huis aan de Profietstraat gewoond. Maar vijftien jaar gelden hebben we dat verkocht en dit appartement gekocht. Als je zover bent dat je het allemaal niet aankunt dan ben je te laat”.

Het jubilerende echtpaar weet zich nog altijd prima te redden in hun fraaie appartement. “We zijn beide 85 en worden hopelijk 86 dit jaar. We kunnen merken dat het wat minder wordt, maar dat heeft natuurlijk met de leeftijd te maken. Maar we redden ons nog helemaal zelf. Dat is een lot uit de loterij. Afgelopen november zijn we nog op vakantie naar Fuerteventura in Spanje geweest. We hopen nog lang samen hier in ons appartement te kunnen blijven wonen.”