Ootmarsums echtpaar Ben en Miny Morshuis vieren zestigjarig huwelijksjubileum

Erwtnsoep veur Miny en arwtnsoep veur Ben

Op 12 september 1936 werd Ben Morshuis geboren in hartje Ootmarsum als zoon van Bernhard en Grada Morshuis. Na zijn twee zussen maakte Ben het Morshuis gezin aan de Ganzenmarkt compleet. Als kind maakte Morshuis de oorlog bewust mee, zo herinnert hij zich nog toen hij als 9-jarige jongen zag hoe de bevrijders Ootmarsum binnenkwamen. Na de hongerwinter aan het eind van de oorlog kwam er nog een jongen bij de familie Morshuis in huis om aan te sterken.

Zo’n drieënhalf jaar na Ben’s geboorte werd drieënhalf kilometer buiten de stadswallen Miny Groeneveld geboren op 20 februari 1940. Miny was het achtste kind van Toon en Leida Groeneveld. Na Miny volgden er nog vier kinderen waardoor het grote gezin bestond uit twaalf kinderen waarvan vier jongens en acht meisjes. De kinderen groeiden op in een boerderij in de Postelhoek buurt van Oud Ootmarsum. Eerst een pachtboerderij aan de Laagsestraat en later in een door hun ouders gekochte boerderij iets verderop in de Laagsestraat. Op de deel van de boerderij kregen alle kinderen uit de Postelhoek les van hun juffrouw toen zij in oorlogstijd niet naar school konden. Miny kan zich van die tijd weinig herinneren. Zelf maakte ze de lange tocht naar school in Ootmarsum altijd te voet. Wel weten haar zussen nog hoe de Duitsers op paaszaterdag terugtrokken naar de grens. “Moeder had net eieren gekookt en de Duitsers hebben toen alle eieren meegenomen! Gelukkig woonden we op de boerderij en waren er de volgende dag wel weer eieren”, aldus de zussen.

Terwijl Miny opgroeide op de boerderij groeide Ben op als kind van de stad. “Vroeger gingen we altijd voetballen. De teams werden ingedeeld op basis van de jongens die binnen en buiten de stadswallen woonden. Het was dan de boeren tegen de stadsers”, lacht Ben. Na zijn jeugdjaren voltooide Ben een opleiding in het onderwijs en ging hij aan de slag als basisschooldocent op de St. Aloysius jongensschool in Geesteren. Na zeven jaar maakte hij de overstap naar de Paus Johannesschool te Denekamp waarvoor hij tot aan zijn pensioen lesgaf. “Onderwijzer is een prachtig beroep. Het grote voordeel is dat je met levend materiaal in aanraking komt, dan is elke dag verschillend. Soms stond ik voor een klas met veertig leerlingen, die zijn allemaal verschillend. Ik het altijd met plezier gedaan.”

Naast het harde werk op de boerderij werkte Miny in de huishouding, waar ze met name de zorg voor kinderen op zich nam, en bij een Ootmarsumse winkelier. Miny heeft een passie voor de recreatieve sector, iets waarin ze later aan de slag ging. Vele jaren was ze reisleidster voor de spoorwegen. Die regelden destijds groepsvakanties in Ootmarsum. De gasten kwamen per trein aan in Almelo waarna Miny ze begeleide naar hotels in Ootmarsum en gedurende de week bij dagtochten in Ootmarsum en omgeving. Ook was Miny lange tijd werkzaam voor VVV Ootmarsum en als vrijwilligster bij het Educatorium.

Het was echter in haar jonge jaren toen ze Ben tegen het lijf liep. Toen Miny voor haar huishoudelijke werk de kinderen van Ben’s neef verzorgde, zag Ben zijn kans schoon om daadwerkelijk met haar te praten. Zowel Ben als Miny waren in hun jonge jaren al bijzonder actief in het Ootmarsumse verenigingsleven, iets dat ze hun hele leven bleven doen. Als jeugdleider en bestuurslid van KOSC was Ben betrokken bij het jaarlijkse cabaret dat destijds werd georganiseerd om geld op te halen voor de vereniging. Er was zang, dans en sketches. Een van de jonge meisjes die daaraan meedeed was Miny. Ben zag daarin een mooie aanleiding om vaker met haar in contact te komen tijdens de repetities etc. Er ontstond een goede vriendschap wat uiteindelijk liefde werd. Ben was in die tijd vaak aan het biljarten in het café naast de winkelier waar Miny werkzaam was. Steevast rinkelde Miny nadat ze de winkel afsloot twee keer aan de winkelbel. Dat was het sein voor Ben om zijn keu op het biljart te leggen en achter Miny aan te gaan. Gezellig keuvelend ging hij altijd mee tot aan de boerderij in de Postelhoek. “Uiteindelijk ontkwamen we er niet meer aan om ook bij de familie over de vloer te komen. De gemeente Ootmarsum was een kleine gemeenschap, dus elkaars familie kenden we al. En als je samen over de vloer komt dan kom je niet om een mooie fiets te bekijken. Dus onze ouders wisten al hoe laat het was. Ik hoefde dan ook niet om haar hand te vragen”, grijnst Ben. 

Het liefdesstel had zo’n vijf jaar verkering tot ze op vrijdag 29 maart 1963, vasseldag, trouwden op het stadhuis in Ootmarsum. Een half jaar later, eveneens op vasseldag, vrijdag 13 september 1963 trouwde het stel, beide afkomstig uit een traditioneel Katholiek gezin, voor de H.H. Simon en Judaskerk in Ootmarsum. Het huwelijk werd gevierd met een dag- en avondbruiloft bij café Luttikhuis aan het Kerkplein. Overdag kwamen de KOSC-junioren die Ben onder zijn hoede had met een ereboog. Ook Ben’s schoolklas kwam die middag langs. Ben en Miny bleven tot het huwelijk in hun ouderlijk huis en bouwden daarna hun eigen huis aan de Oostwal. “Ik kom uit een klein gezin, het was voor mij wel wennen dat bij verjaardagen enz. van Miny’s familie het hele huis vol zat”, zegt Ben. “Wat ook grappig was”, vullen Miny en haar zus aan, “is het verschil in dialect dat al ontstond bij de wal. Buiten de wal werd een iets ander dialect gesproken dan in de stad. Wanneer de familie erwtensoep had gekookt zeiden ze altijd “ik heb eervensoep kökt veur Miny en aarvensoep veur Ben.”

Na hun eerste woning aan de Oostwal verhuisden Ben en Miny naar een woning aan de Stobbenkamp. Hier bleven ze wonen tot ze vorig jaar november verhuisden naar Huize Franciscus aan De Meijerij. “Wij zijn gelukkig samen in Ootmarsum”, glundert het jubilerende echtpaar.

Met hart en ziel voor Ootmarsum

Gedurende hun leven maakte het echtpaar Morshuis vele mooie vakantiereizen door heel Europa. Hierbij deden ze veel vriendschappelijke contacten op waarvan sommige nog steeds worden onderhouden. Vooral aan hun reis naar Israël koesteren Ben en Miny warme herinneringen. “We hebben heel wat van de wereld gezien!” Daarnaast maakt Miny tot op de dag van vandaag graag wandelingen. “Alhoewel de wandelingen nu wel wat korter zijn geworden”, lacht Miny.

Maar het echtpaar was uiteraard het meest te vinden in ‘hun’ Siepelstad. Het is vrijwel ondoenlijk om een opsomming te maken voor welke musea, verenigingen, stichtingen, organisaties en personen Ben en Miny zich met hart en ziel vrijwillig hebben ingezet. Dit maakt dat ze bijzonder geliefd zijn onder de Ootmarsumse bevolking. Het stel heeft de bijzondere tradities en gebruiken van Ootmarsum hoog in het vaandel staan. Ben volgde zijn oom op als Nachtwacht van Ootmarsum en vervulde deze functie maar liefst 46 jaar tot hij de eervolle taak overdroeg aan Hans Bolscher. Als voorzanger van de Poaskearls, Stadshistoricus en Nachtwacht van Ootmarsum groeide Ben uit tot een lokale bekendheid. Ben en Miny zijn dan ook het meeste bekend hun latere grote hobby, de Ben Morshuis Stichting.

De BMS werd in 1994 opgericht met als doelstelling: “De Ben Morshuis Stichting heeft tot doel de historie van Ootmarsum tot aan de hedendaagse ontwikkeling in beeld en geschrift te verzamelen, vast te leggen en te bewaren”. En dat deed de BMS. Werkelijk alles rondom Ootmarsum werd door Ben, Miny, hun goede vrienden en mede-oprichters Hans Bolscher en Harry Oude Elberink  en andere BMS-vrijwilligers vastgelegd met vele fraaie boeken, films en andere publicaties tot gevolg. Een van de kroonstukken is het boek ‘Ootmarsum 2000; Een jaar lang een stad in beeld’. Naar aanleiding van de gemeentelijke fusie met de gemeenten Denekamp en Weerselo tot Dinkelland in 2001, legden Ben en Miny in het laatste jaar van de oude gemeente Ootmarsum een jaar lang alles vast wat met de gemeente Ootmarsum te maken had. Alle inwoners, huishoudens, buurten, verenigingen, bedrijven etc. werden persoonlijk benaderd voor foto’s en verhalen. Elk Ootmarsums huishouden ontving een exemplaar. Het boek is nog te bestellen via boekwinkeltjes.nl/b/173365919/Ootmarsum-2000-Een-jaar-lang. Voor de BMS werd alles wat met Ootmarsum te maken had verzameld en bewaard. Met duizenden foto’s en knipsels was er sprake van een waar historisch museum op de bovenverdieping van Ben en Miny’s woning aan de Stobbenkamp. Meer info over de BMS is te vinden op bmsootmarsum.nl.

Logischerwijs is het Ben die, ondanks zijn bescheidenheid, als het gezicht en de woordvoerder van de naar hemzelf vernoemde stichting altijd ‘in the picture’ staat. Dit leverde hem veel waardering en erkenning op. Zo werd er een fuchsia en plein naar hem vernoemd. Dit laatste gebeurde op oudejaarsdag 2021 toen de burgemeester, onder een eresaluut van carbidschoten, het straatnaambordje onthulde met daarop: Ben Morshuisplein – Stadshistoricus en Nachtwacht. Op hun zestigjarige huwelijksjubileum benadrukt Ben echter dat Miny de drijvende kracht, steun en toeverlaat is achter Ben en de BMS. Zo kon Ben meewerken aan ruim dertig boeken met behulp van alle artikelen die door Miny waren uitgeknipt en in plakboeken gezet. Het echtpaar hield er maar liefst 150 volle plakboeken aan over. “Alleen had ik het nooit kunnen doen. Miny was altijd aan het netwerken en onderhield alle contacten. Ze stond altijd klaar om mensen thuis op te vangen die aan de bel kwamen voor bijvoorbeeld een boek of foto. Voor het boek Ootmarsum 2000 heeft ze de brieven persoonlijk huis-aan-huis bezorgd. Iedereen in Ootmarsum heeft nooit tevergeefs een beroep op haar kunnen doen, ze stond altijd voor iedereen klaar”, aldus haar trotse echtgenoot.

Greun haaln met Huize Franciscus

Dat het echtpaar Morshuis nog altijd bijzonder wordt gewaardeerd blijkt wel uit de volle zaal in Huize Franciscus. Ben en Miny worden overladen met cadeaus, kaartjes en felicitaties van bewoners, vrienden en familie. Een dag eerder gingen enkele bewoners zelfs ‘greun haaln’. Op hun scootmobiel togen enkele mannen naar het Springendal om een paar takjes groen te halen. Enkele dames hadden roosjes in elkaar geknutseld en zodoende werd er een rozenboog voor de deur gezet. “Het greun haaln was veur de show, mer wat was dat mooi!”, aldus de bewoners. Ook locoburgemeester Benno Brand kwam met een bos bloemen langs om namens de gemeente Dinkelland het echtpaar te feliciteren. Na een korte toespraak van de locoburgemeester nam Ben Morshuis zelf het woord. “De burgemeester was verhinderd, dus dan moet de BB’er oprukken. Oftewel Benno Brand”, vertelde de nog altijd geestige rassiepel in zijn humoristische woordje. Tot slot hield ook Hans Bolscher nog een mooie toespraak waarin hij allerlei wetenswaardigheden van 29 maart 1963 opsomde. 

Hoewel met name Ben het moeilijk had met het verlaten van hun woning aan de Stobbenkamp, is het echtpaar tevreden. “Het is hier een groot en gezellig gezelschap in het centrum van Ootmarsum en hopen er hier nog vele laatste mooie jaren van te maken. En wat ons erg goed doet is dat de tradities zoals het Vlöggeln en de Rondgang van de Nachtwacht hier in ere worden gehouden. Er zijn jongere generaties die het serieus oppakken. We hebben gesprekken met ze gehad en ze zijn net zo fanatiek als wij destijds. Ook is het mooi dat alles van het BMS bewaard is gebleven en een mooie plek krijgt. De BMS is samengegaan met Stichting Heemkunde Ootmarsum en omgeving en bestaat nu uit de Vereniging Stichting Heemhuis Poorten Frederik Ootmarsum. Dat gaat straks allemaal naar het pand ‘Poorten Frederik’ aan het Kerkplein, waar tot voor kort de bibliotheek zat. Hans heeft altijd in het BMS gezeten en blijft in het bestuur van de nieuwe stichting. Dat is een goede zaak voor Ootmarsum.

Wij zijn allebei gezond en ver over de 80, dat we dit dan allemaal nog mee kunnen maken is heel mooi. Wij zijn dus heel tevreden.” En het geheim voor zestig jaar huwelijk? “Gem en nemmn”, besluit het echtpaar Morshuis eensgezind.