De bank van Jesse

Mijn dochter was op zoek naar een bank. Een attente collega van haar vertelde dat zoonlief onlangs was verhuisd naar Katowice. Hij kreeg in de Poolse stad een gemeubileerde woning en de spullen uit zijn huis in Tilburg moesten weg. Ik trok al snel de conclusie dat het niet om een kapper of bloemist ging.

Nieuwsgierig vroeg ik aan mijn dochter: “Wat doet die jongen?” “Hij is profvoetballer”, antwoordde ze. Meteen gingen mijn voetbalhersens kraken. Tilburg, Profvoetballer, Katowice. Ik vroeg nog even door. “Waar woont jouw collega?” “In De Lutte.” Toen viel het kwartje. “Dan is jouw aardige collega de moeder van Jesse Bosch”, riep ik uit. “Klopt”, glimlachte ze. “Dan krijg jij een bank in je kamer waar Jesse Bosch op gezeten heeft.” “Klopt”, zei ze, met nog een grotere glimlach.

Ik zat, we waren aan het eten, perplex. Jesse Bosch, speler van FC Twente, aanvoerder van Willem II en nu spelend in de Poolse eredivisie. Van deze Jesse neemt mijn dochter een bank over. Ik appte meteen twee vrienden van mij, die elke thuiswedstijd bij FC Twente op de tribune zitten. “Eva neemt een bank over van Jesse Bosch.” Het viel helemaal stil aan de andere kant van de app. Ik hoorde beide trouwe Twente supporters wensen, had mijn dochter maar een bank van Jesse.

En dan de bank zelf. Een juweeltje. Prachtige kleur en zit als gegoten. Als je eenmaal bent gezeteld, wil je je hele leven op het pluche blijven zitten. Ik snap trouwens wel dat ie ‘m weg heeft gedaan. Jesse is geen man van de bank, hij staat liever op het veld.